Tiada beban batu digalas

Inilah yang dinamakan tiada beban batu digalas, takde kerja cari kerja...

Sudah seminggu aku menyusah-nyusahkan diri buat kuih dan hantar ke Arked UTHM... Kuih-kuih yang dibuat adalah karipap, keria, kuih puteri ayu dan kadang kala kuih ketayap atau kuih gulung...

Macam-macam reaksi yang aku terima... Nak gelak pun ada, nak senyum pun ada...

Sketsa 1
Ahmad : Ibu buat kuih ni, ibu nak jual kat kedai yer bu..
Ibu : Ya...
Ahmad : Ahmad doakan ibu dapat banyak duit yer...
Ibu : Thanks... Insya Allah...

Sketsa 2
Ahmad bawa kuih karipap ke sekolah dan jual kepada kawan-kawannya... Mula-mula Ahmad nak jual 30sen sebiji, tapi kawan-kawan kata mahal! So, Ahmad bagi diskaun, 20sen sebiji.. hehehe.. Tapi, bila semua karipap Ahmad dah habis dijual, Ahmad sudah tiada bekalan lagi, so Ahmad pun belilah karipap di kantin sekolah... hahaha...

Sketsa 3
Hari-hari Ahmad bawa kuih karipap lebih ke sekolah dan jual pada kawan-kawan. Masuk hari keempat, kuih Ahmad dah tak laku lagi dah... Dah jemu agaknya... So, Ahmad pun bagi free jer kat kawan-kawan Ahmad.. hehehehe..

Sketsa 4
Officemate : Kak, kau hantar kuih kat Arked ke kak?
Aku : Ha'ah..
Officemate : aku teringat zaman kecik kecik dulu.. Orang susah jer yang jual kuih pagi pagi nie, kak.. Nak cari duit tambahan... Tak sangka aku, zaman sekarang ni, orang yang dah senang macam akak ni pun jual kuih...
Aku : habis tu, kalau semua orang nak beli kuih, so sapa yang nak buat?? Aku ler buat hehehe...

Persoalannya sekarang, kenapa aku perlu menyusahkan diri dan memenatkan badan buat semua ini? Bukankah lebih baik kalau aku masuk MLM ke, jual Tupperware ke, tulis buku ke... Ntah... Aku tiada jawapan bagi soalan ini... hehehehe...

p/s oh!ya... kalau tokey kuih ni, bekas kuih dia jer dah TUPPERWARE.. Pastu, hantar kuih tu plak, bawak kete BM... agak-agak berapa la agaknya income dia sehari yer??? hahahahahahahaa... (gelak besar aku!!!)