Bila kita bagi dia peluang dan ruang, dia taknak gunakan sebaiknya.. Macam2 alasan diberi, merayu, menangis dan mengadu domba ke sini sana.. Kita yg mmg lmbut hati dan sentiasa berkompromi ni, tak henti berfikir bagaimana cara nak menyenangkan hati dan hidup dia.. Bila kita dah cari jalan keluar sbagaimana kehendak dia, sibuk la pulak nak berubah angin, kembali kpd jalan asal.. Pening sungguh melayan kerenah manusia yg di hati tiada pedoman hidup, yg sentiasa merusuh dgn kehidupan, yg tiada arah tujuan..
"kalau tak mampu nak bahagiakan atau senangkan hidup org lain, boleh tak berhenti dari menyusah atau memeningkan kepala org lain?"
No comments:
Post a Comment